បា. (
ន.) (សុខតម “សុខក្រៃលែង”; រមន “សេចក្ដីរីករាយ”) ការនៅផ្តុំគ្នាឬនៅមូលគ្នាជាសុខឥតមោះហ្មងឬសេចក្ដីរីករាយសប្បាយដោយការនៅមូលគ្នាជាសុខស្រួល (
ព. បុ.) : រកស៊ីដោយសុខដុម, នៅដោយសុខដុមរមនា ។ ប្រើជា
កិ. ក៏បាន : ចេះតែសុខដុមនឹងគ្នាជានិច្ច; ត្រូវសុខដុមរមនានឹងគ្នាទៅ ! និយាយឬសរសេរក្លាយជា សុខដុំ រំមនា (គួរលែងប្រើ) ។
Chuon Nath