សីមន្តរិក

Noun space between boundary stones

បា. សំ. (ន.) (< សីមា “ព្រំដែន, ព្រំប្រទល់” + អន្តរិក “ដែលឋិតនៅត្រង់ចន្លោះ, ដែលរាំងចន្លោះ”; សីមាន្តរិក) ទីដែលរាំងព្រំប្រទល់ ។ ផ្ទៃដីក្រៅនិមិត្តសីមា ដែលសង្ឃទុកឲ្យសល់ជាចន្លោះរាំងព្រំប្រទល់ (មិនសូត្រចងជាសីមា) មិនឲ្យសីមានិងសីមាប៉ះពាល់គ្នា: កាលណាចងសីមា សង្ឃត្រូវទុកសីមន្តរិករាំងព្រំប្រទល់ (ព. វិ. ពុ.) ។ សីមន្តរិកបាសាណ (សីម៉ន់តៈរ៉ិកៈប៉ាសាន) ថ្មឥតមានកម្រិតទំហំនិងកម្ពស់ ដែលព្រះភិក្ខុសង្ឃឲ្យដាំជាសម្គាល់ទីដីសីមន្តរិក, ដាំឃ្លាតចេញពីខាងក្រៅនៃនិមន្តសីមាចេញទៅប្រវែងមួយគក់ឬមួយចំអាមឬក៏យ៉ាងខ្លីបំផុតត្រឹមបួនធ្នាប់ក៏បាន, បើឲ្យឃ្លាតឆ្ងាយជាងប្រមាណនេះទៅទៀតក៏ជាការប្រពៃ : រាជិ គឺស្លឹកសីមា ១ គូ ដាំទន្ទឹមគ្នាមួយសន្លឹកខាងក្នុងជានិមិត្តសីមា មួយសន្លឹកខាងក្រៅជាសីមន្តរិកបាសាណ ទីដីចន្លោះត្រង់កណ្ដាលជាដីសីមន្តរិក មិនឲ្យទីដីសីមានិងដីសីមាទាំង ២ ខាងប៉ះទង្គិចគ្នា (ព. វិ. ពុ.) ។