សាត្រា

ក្ល. មកពី សំ. (ន.) (ឝាស្ត្រ) គម្ពីរ, ក្បួន ។ សាត្រាច្បាប់ សាត្រាកាព្យពាក្យសុភាសិតជាច្បាប់ប្រដៅ ។ សាត្រាសម្រាយពាក្យរាយនិយាយពីធម៌វិន័យឬពីរឿងនិទានក្នុងពុទ្ធសាសនា សម្រាប់ទេសន៍ ។ សាត្រាល្បែង សាត្រាសម្រាប់មើលលេង (សាស្ត្រាប្រលោមលោក) ។ល។ (ប្រើជា សាស្ត្រា ត្រូវជាង : សាស្ត្រាច្បាប់) ។