សស្ស

Noun seedling, sapling, young plant

បា. សំ. (ន.) (ឝស្យ) សន្ទូង (ព. កា. ប្រើជា សស្សា ក៏បាន) ។ សស្សកម្ម ការស្ទូង, ការដកស្ទូង ។ សស្សការ អ្នកស្ទូង (បើស្ត្រីជា សស្សការិកា) ។ សស្សកាល, –សម័យ ឬ –រដូវ កាល, សម័យឬរដូវដកស្ទូង ។ល។ (ព. កា.) : សស្សសម័យ សស្សការច្រៀវច្រៃ ប្រញឹករាល់គ្នា ពុំហ៊ានបង្អង់ ឲ្យខុសវេលា ខ្លាចក្រែងសស្សា នឹងមានស្កកស្គឺ ។