បា. សំ.(
គុ.) (សវនីយ; ឝ្រវណីយ) ដែលគួរស្ដាប់, ដែលត្រូវស្ដាប់ ។
ន. សម្ដីដែលគួរឬត្រូវស្ដាប់ ។ ខ្មែរប្រើជា
រ. ស. ចំពោះតែព្រះបន្ទូលរបស់សម្ដេចព្រះវររាជជននី ឬសម្ដេចព្រះអគ្គមហេសី, សម្ដេចព្រះមហាក្សត្រិយានី : ទទួលព្រះសវនីយ៍ (
ម. ព. រាជសវនីយ៍ ក្នុងពាក្យ រាជ ផង) ។ សវនីយ៍លេខា (
ម. ព. រាជ) ។ល។
Chuon Nath