សម្បោរ

Noun nasal mucus

(ន.) ធាតុទឹករាវឬខាប់ដែលហូរចេញមកតាមរន្ធច្រមុះ ដោយមានរោគផ្តាសាយឬកើតឫសដូងច្រមុះ, ត្រូវចំហាយក្ដៅជាដើម : ហៀរសម្បោរ ។ រំអិលដែលធ្លាក់មកតាមឧច្ចារមគ្គ : កើតរោគមួលធ្លាក់សុទ្ធតែសម្បោរ ។