សប្បដិភ័យ

បា. (ន.) (សប្បដិភយ) ភ័យចំពោះមុខ គឺហេតុឬសត្រូវដែលគួរភ័យចំប្រប់ស្រាប់តែលេចប៉ឹមមកនៅមុខតែម្ដង នាំឲ្យស្លុតស្លន់ភ័ន្តគំនិត, ភ័យដ៏ពន្លឹក : ភ័យអំពីពួកចោរចោមព័ទ្ធជុំជិតជាសប្បដិភ័យ (ម. ព. ពន្លឹក ទៀតផង) ។