សង្វរ

Noun wariness / restraint (being cautious against bad morals), circumspection

សំ. បា. (ន.) (សំវរ) ការសង្រួម : មានសង្វរ ។ បើរៀងភ្ជាប់ពីខាងដើមសព្ទដទៃ អ. ថ. ស័ងវ៉ៈរ៉ៈ, ច្រ. ប្រ. សំវរ ជាង : សំវរសុទ្ធិ បរិសុទ្ធិព្រោះការសង្រួម ។ ឥន្ទ្រិយសំវរ (ឥន-ទ្រិយៈស័ង-វ៉ៈរ៉ៈ ឬ–វ៉) ការសង្រួមឥន្ទ្រិយ ។ល។