សង្ឃឹក

Noun kind of container made of bamboo or other plants (it has four legs and two handles and is used to hold offerings esp. offerings of food for monks or spirits)

(ន.) ពាក្យប្រើក្លាយមកពី សង្ឃិក “ជារបស់សង្ឃ”, ជាឈ្មោះប្រដាប់មួយប្រភេទ មានជើង៤, មានដង២, មានរនាប, មានជញ្ជាំងតឿជារបាំង សម្រាប់ដាក់គ្រឿងបរិក្ខារច្រើនមុខ បម្រុងនឹងប្រគេនភិក្ខុសង្ឃ ឬប្រគេនភិក្ខុតែមួយរូបក៏បាន : សង្ឃឹករណ្តាប់អង្គកថិន; គ្រឿងបរិក្ខារមួយសង្ឃឹក ។ ប្រើក្លាយមកទៀត, សូម្បីប្រដាប់ធ្វើដោយកំណាត់ដើមចេកនិងស្រទបចេក មានទ្រង់ទ្រាយស្រដៀងគ្នានុះដែរ សម្រាប់ដាក់គ្រឿងសំណែនបណ្តែតតាមខ្សែទឹក ឬសែងទៅដាក់លើគោកឲ្យពួកបិសាច ក៏ហៅ សង្ឃឹក ដែរ, គេធ្វើក្នុងកាលដែលស្រុកកើតជំងឺអហិវាតជាដើម : ស្រុកកើតជំងឺអ្នកស្រុកនាំគ្នាជូនសង្ឃឹក (ម. ព. សង្ឃិក ផង) ។