វិហគ

សំ. បា. (ន.) អ្នកដែលទៅតាមអាកាស, សត្វស្លាប ។ វិហគាធិប ឬ វិហគាធិបតី (សំ. បា. < វិហគ + អធិប ឬ អធិបតិ) ស្តេចបក្សី គ្រុឌ (ពាក្យសន្មតប្រើតាមសម័យ) : វិហង្គចក្រ ឬ—យន្ត្រ (–ហង់គៈច័ក ឬ–យន់) គ្រឿងចក្រឬយន្តសម្រាប់ទៅតាមអាកាស (អាកាសយាន) ។ វិហង្គជន (–ហង់គៈជន់) ជនអ្នកទៅតាមអាកាសបាន, អ្នកជិះយន្តហោះ (អាកាសយានិក) ។ វិហង្គយាន ឬ—ពាហនៈ, –វាហនៈ (–ហង់គៈ –) អាកាសយាន ។ វិហង្គយានដ្ឋាន ឬ អាកាសយានដ្ឋាន ទី, កន្លែងសម្រាប់យន្តហោះឡើងចុះឬសម្រាប់ចតយន្តហោះ ។ វិហង្គសត្វ បក្សី, ពួកបក្សី (ទួទៅ) ។ វិហង្គយានសាលា, វិហង្គយានមាល ឬ អាកាសយាន– (–ហង់គៈយានៈសាល៉ា, –មាល ឬ–សៈយានៈ –) រោងដាក់យន្តហោះ ។ វិហង្គយានារោហក (–ហង់គៈ-ហៈកៈ ឬ –ហក់; < វិហង្គ + យាន + អារោហក “អ្នកជិះ”) អ្នកជិះយន្តហោះ (បើស្ត្រីជា វិហង្គយានារោហិកា) ។ល។ (ម. ព. អាកាស ផង) ។