វិឃ្នភាព

សំ. (ន.) (វិឃ្ន) ដំណើរទើសទាក់, ការទាក់ដំណើរ, ការទាស់ផ្លូវទាស់ដំណើរ, ការជំទាស់, ដំណើរជាប់ជំពាក់ដោយហេតុឬដោយកិច្ចណាមួយ, ឧបសគ្គ : ខ្ញុំទៅមិនរួច ព្រោះមានវិឃ្នភាព ។ វេវ. ឧបសគ្គ; ព. ផ្ទ. អនុបសគ្គ ។