របះរបើង

(កិ. វិ. ឬ គុ.) ដែលមិនស៊ប់ ចេះតែបះចុះបះឡើង, ជាន់ខាងណេះបះខាងណោះ : ឈររបះរបើង; ក្តាររបះរបើង ។