របាទ

Noun the diacritical mark ( ៌ ) which indicates an orthographic `r' in some words borrowed from Sanskrit, eg. ធម៌ (< dharma), បរិបូណ៌ (< paripūrṇa), អាថ៌ (< qārtha)

Noun The diacritical mark (   ៌ (៌)), which indicates an orthographic ‘r’ (repha) in some words borrowed from Sanskrit (in Devanagari, repha appears as the eyelash mark above र्क, or rka). It originally represented an /r/ sound that preceded the base consonant, but in Khmer, in most cases, the consonant above which it appears, and the diacritic itself, are not pronounced.​ Instead, an "oa" sound is produced.

(ន.) ជើងអក្សរ រ (ហៅដោយសន្មតិ) , ជាឈ្មោះវណ្ណយុត្តមួយប្រភេទ ដែលខ្មែរប្រើតាមបែប រេផ: សំស្ក្រឹត មានរូបសណ្ឋានដូច្នេះ (€៌) , ក្លាយរូបមកទៀតជា (៌) ; ក្នុងសិលាចារឹកខ្មែរបុរាណច្រើនប្រើ រ ពេញតួ, សម្រាប់ប្រើដាក់លើអក្សរតួចុង ដើម្បីធ្វើអក្សរតួដើមបន្ទាប់នោះឲ្យមានសូរសំឡេងញ័រ, ប្រើចំពោះតែភាសាសំស្ក្រឹតឬ សំស្ក្រឹតក្លាយ, ដូចជា គ័ភ៌, ទុគ៌ត, ទុព៌ល, ធម៌, បព៌ត, ព័ណ៌, ធម៌អាថ៌ ជាដើម; ប៉ុន្តែបើមានស្រះដែលទើសពិបាកសរសេរនោះ ត្រូវដាក់អក្សរ រ ពេញតួពីលើជើងអក្សរខាងចុងវិញ, ដូចជា ទុរ្ភិក្ស, មូរ្តី, រាមកេរ្តិ៍, តិរ្ថិយ, អន្យតិរ្ថិយ ជាដើម; ចួនកាលមិនមានស្រះទើសទែងទេ ប៉ុន្តែគួរឲ្យច្រឡំពិបាកអាន ក៏ត្រូវដាក់តួ រ លើជើងអក្សរខាងចុងបានដែរ, ដូចជា កម៌ន៑, អស្ចាយ៌, អាចាយ៌ ប្រើជា ករ្ម័ន, អស្ចារ្យ, អាចារ្យ ជាដើម (ប្រើសម្រួលឲ្យងាយមើលងាយថា) ។ បើមានអក្សរ រ ជាតួប្រកបពីខាងចុង, នឹងប្រើជា របាទ (រេផៈ) នេះផងពុំបានឡើយ, ដូចជា ជ័រ, ដើមសង្ឃ័រ, ញ័រ, ទទ័រ ជាដើម (សរសេរយ៉ាងនេះត្រឹមត្រូវហើយ) កុំសរសេរជា ជ័រ៌ ... ទទ័រ៌ ឬជារ៌ ... ទទារ៌ ឬក៏ ជារ៌, ... ទទារ៌ ដូច្នេះឡើយ (ម. ព. បាទ ១ ន. និងរេផៈ ផង) ។