មិលក្ខៈ

បា. សំ.(គុ. ឬ ន.) (ម្លេច្ឆ) ដែលមានភាសាមិនច្បាស់លាស់, ដែលនិយាយស្តីមិនសូវត្រូវតាមខ្យល់អក្សរ; មនុស្សព្រៃ, មនុស្សអ្នកស្រុកចុងកាត់មាត់ញក ឬដែលនៅឆ្ងាយពីទីប្រជុំជន : មនុស្សមិលក្ខៈ; ពួកមិលក្ខៈ (ស្ត្រីជា មិលក្ខា ឬ មិលក្ខី ក៏បាន) ។ មិលក្ខជាតិ (មិល័ក-ខៈជាត) ន. (បា. សំ. ម្លេច្ឆជាតិ) ជាតិមិលក្ខៈ, មនុស្សជាតិមិលក្ខៈ (ហៅថា មិលក្ខមនុស្ស ក៏បាន) ។ មិលក្ខប្រទេស (មិល័ក-ខៈ–) ន. (បា. មិលក្ខទេស; សំ. ម្លេច្ឆទេឝ) ប្រទេសដែលពួកមនុស្សមិលក្ខៈនៅ, បច្ចន្តជនបទ, ប្រទេសចុងកាត់មាត់ញក ។ មិលក្ខភាសា (មិល័ក-ខៈ–) ន. (បា. សំ. ម្លេច្ឆភាឞា) ភាសាមនុស្សមិលក្ខៈ ។