មិគរាជ

បា. ; សំ. (ន.) (ម្ឫគ–) ស្ដេចនៃម្រឹគ, ម្រឹគជាស្ដេច (ស្ដេចម្រឹគ) ; បើញីជា មិគរាជិនី (ហៅថា ម្រឹគរាជ ក៏បាន; បើញីជា ម្រឹគរាជិនី; ច្រើនហៅសីហៈ ថា មិគរាជ ឬ ម្រឹគរាជ) ។