មធុរោទក

សំ. បា. (ន.) (< មធុរ + ឧទក) ទន្លេដែលធំសម្បើមស្រដៀងនឹងសមុទ្រ តែមានទឹកសាប (ទន្លេសាប; ហៅឲ្យត្រូវតាមរូបសព្ទថា សមុទ្រសាប ព្រោះឥតមានទន្លេណាមួយមានទឹកប្រៃទេ សុទ្ធតែសាបដូចគ្នា គ្រាន់តែធំល្ហល្ហេវដូចសមុទ្រប៉ុណ្ណោះ គឺទន្លេដូចជាសមុទ្រប៉ុន្តែមានទឹកសាប) ។ មើលក្នុងពាក្យ ទន្លេសាប ទៀតផង ។