ភទន្ត

បា.(គុ. ឬ ន.) (ភទន្ត) ដែលចម្រើនដោយសីលាទិគុណ; លោកអ្នកចម្រើន; សម្រាប់ប្រើក្នុងសំបុត្រស្នាម ហៅបព្វជិតដោយសេចក្ដីគោរព : ភទន្តៈ ពុទ្ធរក្ខិត, ភទន្តៈ ធម្មបាល, ភទន្តៈ ចន្ទ, ភទន្តៈ នន្ទ, ភទន្តៈ សោម ។