ពិរាល័យ

សំ. បា. (ន.) (វីរ + អាលយ) “លំនៅរបស់ជនអ្នកក្លៀវក្លា, អ្នកអង់អាច; លំនៅរបស់អ្នកចម្បាំង; ស្ថានសួគ៌”) ខ្មែរប្រើពាក្យនេះជា រ. ស. សំដៅសេចក្ដីថា “ដំណើរស្លាប់ទៅកើតឯស្ថានសួគ៌” សម្រាប់ហៅមរណភាពនៃព្រះអគ្គមហេសីក្សត្រិយ៍ទ្រង់រាជ្យ : ទ្រង់សោយព្រះពិរាល័យ, ឬនិយាយក្លាយជា ទ្រង់សោយព្រះពិលាល័យ ឬ ព្រះវិលាល័យ (ព្រះអគ្គមហេសីនៃក្សត្រិយ៍ទ្រង់រាជ្យអស់ព្រះជន្ម) ។