ពហុភាសក

បា. (ន. ឬ គុ.) (ពហុភាសក ឬ–សី) អ្នកនិយាយច្រើន; មនុស្សជាងពាក្យ; អ្នកនិយាយប៉ប៉ាច់ប៉ប៉ោច; បើស្រ្តីជា ពហុភាសិកា ឬ ពហុភាសិនី ថា : មនុស្សពហុភាសក; ស្រីពហុភាសិកា ។