បា. (
ន. ឬ
គុ.) (ពហុ + វិ > ពិ, ឥ > យ + អង្គ > ពហុព្យាង្គ) សព្ទដែលមានព្យាង្គច្រើន គឺសព្ទឬសម្ដីដែលមានសូរច្រើនម៉ាត់ តាំងពីបីមាត់ឡើងទៅ : កន្ទាទូក, កន្ទក់កន្ទេញ, កន្ទាលត្រអាក, កន្ទ្រាំងបាយ-ស, អង្ក្រេមអង្ក្រម, អំពិលអំពែក .... ជា ពហុព្យាង្គ (
បារ. Polysyllabe ប៉ូលីហ្ស៊ិល៉្លាប) ។
ព. ផ្ទ. ឯកព្យាង្គ ឬ ព្យាង្គទោ, ទ្វេព្យាង្គ (
បារ. Monosyllabe Dissyllabe) ។
Chuon Nath