ពហុកោណ

polygon

Noun (geometry) polygon

បា. (ន. ឬ គុ. ) អ្វីៗដែលមានជ្រុងច្រើន; ដែលមានមុមច្រើន : របស់ហ្នឹងជាពហុកោណ (បារ. Polygone ប៉ូលីគ្ហោន) ។ ព. ផ្ទ. ត្រីកោណ, ត្រិយង្ស, ចតុក្កោណ ។