ប្រិយភាព

សំ. បា. (ន.) (ប្រិយភាវ; បិយ–) ភាពដែលគួរឲ្យស្រឡាញ់, សេចក្ដីទន់ភ្លន់, ការស្លូតបូត, ការញញឹមស្រស់ស្រាយ, ឫកពាសុភាពរាបសា : មនុស្សមានប្រិយភាព រមែងបានទទួលសេចក្ដីសរសើរអំពីអ្នកផង; ប្រិយភាព ជាសុជីវធម៌ដ៏សំខាន់របស់មនុស្ស ។