ប៉ប៉ាច់

Adjective to be slushy, spongy (of soil)

Adverb loudly and repetitiously, without stopping (of talking)

(គុ.) ដែលជ្រាយពពុលជាន់ទៅរឥលសូរប៉ាច់ៗ : ដីសើមប៉ប៉ាច់; មិនដឹងជាបង្ខំទៅធ្វើអ្វីទេ បើដីរអិលប៉ប៉ាច់យ៉ាងនេះ ! ។ និយាយផ្សំជាមួយនឹងពាក្យ ប៉ប៉ិច ក៏មាន : ប៉ប៉ិចប៉ប៉ាច់ គឺសើមឬជ្រាយប៉ប៉ាច់ខ្លាំង ។ គុ. ឬ កិ. វិ. ដែលពោលប៉ាច់ៗថែមហើយថែមទៀតញឹកញយ : សម្ដីប៉ប៉ាច់; និយាយប៉ប៉ាច់ ។ ប៉ប៉ាច់ប៉ពូ ប៉ប៉ាច់រអ៊ូរទាំមិនសូវស្រាក : និយាយប៉ប៉ាច់ប៉ពូ; សម្ដីប៉ប៉ាច់ប៉ពូ ។