បា. (ន.) (បតិ “ចំពោះមុខ” តិ > ច តម្រួតជើង ច ជា ច្ច > បច្ច + ឧប្បន្ន “ដែលកើតមាន, ដែលតាំងនៅ” > បច្ចុប្បន្ន; សំ. ប្រត្យុត្បន្ន) ពេលដែលកំពុងតែមាននៅចំពោះមុខ គឺពេលឥឡូវនេះ ។ ប្រើផ្សំជាមួយនឹងសព្ទដទៃជាសមាសនាមអានថា ប៉័ច-ចុប-បុ័ន-ន៉ៈ ប៉ុន្តែតាមទម្លាប់ដែលពិបាកនឹងកែទៅហើយ អានថា ប៉័ច-ចុបន់ ន៉ៈ ដូចជា បច្ចុប្បន្នកាល, បច្ចុប្បន្ននិយម, បច្ចុប្បន្នភាព, បច្ចុប្បន្នសម័យ, បច្ចុប្បន្នហេតុ ។ល។ (ម. ព. កាល, និយម, ភាព, សម័យ, ហេតុ) ។
Chuon Nath