នរបតី

បា. សំ. (ន.) (នរបតិ; ន្ឫបតិ) ម្ចាស់នៃពួកមនុស្ស (ក្សត្រទ្រង់រាជ្យ) ។ ព្រះបាទកុវេរៈ គឺព្រះបាទវេស្សវ័ណ ។ ប្រើឃ្លាតក្លាយជា ន្របតី ត្រូវឈប់លែងប្រើតទៅទៀត ។