ទ្វេស្សជន

សំ. (ន.) ជន, មនុស្សដែលស្អប់ (ព. កា.) : រីទ្វេស្សជន ពុំសូវគិតគន់ ពីការចងមិត្រ ច្រើនតែភ្លេចភ្លាំង គាំងការពិនិត្យ ដោយហេតុឥតមិត្រ ព្រួយក្នុងគ្រាក្រ ។