ទក្ខិណានុប្បទាន

បា. សំ. (ន.) (ទក្សិណានុប្រទាន) អំណោយដែលគេឧទ្ទិសផលនៃទក្ខិណាទាន ចំពោះទៅបុគ្គលដែលទៅកាន់បរលោកហើយ : កូនចៅគួរធ្វើទក្ខិណានុប្បទានឧទ្ទិសផលជូនទៅបុព្វបុរសឲ្យរឿយៗ ។