សំ. បា. (
ន.) (ជម្ពុទីប ឬ ជម្ពូទីប “ប្រទេសដែលរុងរឿង, ត្រដែតត្រដឹមដោយដើមព្រីង; កោះព្រីង”) ឈ្មោះទ្វីបធំមួយ ដែលលោកកំណត់ហៅដោយមានដើមព្រីងធំសម្បើម ដុះនៅនាភ្នំសុមេរុជាគោលចារឹក ហៅថា ព្រីងប្រចាំទ្វីប, មានផ្លែធំៗ, កាលបើទុំជ្រុះចុះមក, លុះដល់រលួយទៅជាទឹកហូរច្រោះកើតជាស្ទឹងមួយហៅថា ស្ទឹងជម្ពូ; កករដីក្បែរខាងទាំងពីរជ្រាបទឹកផ្លែព្រីងនោះ លុះត្រូវខ្យល់បក់យូរៗទៅ ក៏ខះស្ងួតក្លាយជាមាសវិសេសមួយយ៉ាងហៅថា មាសជម្ពូនទ (មាសជម្ពូនុទ) ។ កាលពីក្នុងសម័យបុរាណលោកសំដៅចំពោះត្រង់មធ្យមប្រទេស (ឥណ្ឌា) ទាំងមូលហៅថា ជម្ពូទ្វីប ... (
ម. ព. ទ្វីប, មហាទ្វីប ផង) ។
Chuon Nath