សំ. បា. (
ន.) (គាមភាសា) ភាសាអ្នកស្រុក គឺសំដីដែលអ្នកស្រុកភូមិនីមួយៗនិយាយតាមទម្លាប់ ល្អៀងពីអក្សរ ឬ ពីពាក្យដើមដូចជា ក៏ = គ៏; ថ្ងៃ = ង៉ៃ; ទៅ = តុះ; មក = ម,ម៉ុះ; មិនដឹងទេ = មិនដឹងងេ; អាឯង = អាអ្ហែង; សុខសប្បាយទេឬ? = សុខសប្បាយទេអ៊្ហៃ?; ក្រឡាហោម = ក្រហោម; យមរាជ ឬ យោមរាជ = ជំរាជ; វង្សាអគ្គរាជ = អន្សរគ្រាជ; សង្ឃរាជ = សង្គ្រាជ ។ល។
វេវ. សាមញ្ញភាសា (ពាក្យសាមញ្ញ, ពាក្យផ្សារ) ។
Chuon Nath
dialect