សំ. បា. (
ន.) ការរៀនផ្ទាល់ពីមាត់គ្រូ គឺការរៀនដោយមានគ្រូប្រាប់ផ្ទាល់ ឥតមានគម្ពីរឬក្បួនច្បាប់អ្វីសម្រាប់អានទន្ទេញឲ្យចាំមាត់ទេ, ហៅថា ការរៀនផ្ទាល់មាត់ ក៏បាន : បាលីព្រះត្រៃបិដក កាលដើមឡើយ ជាមុខបាឋ; កាលសម័យពីដើម, ពួកសិស្សវត្តក្នុងប្រទេសកម្ពុជា សុទ្ធតែរៀនទន្ទេញធម៌ជាមុខបាឋ (
ម. ព. រៀនផ្ទាល់មាត់ ក្នុងពាក្យ ផ្ទាល់ ១
និ. ទៀតផង) ។
Chuon Nath